ŞİİRE DAİR III

Sıtkı Kardeşim,

Çok uzun zamandır
Birkaç madenci arkadaş ile birlikte
Her Cumartesi, Kızılay’da bir mekânda
Oturup tütsüleniyoruz
Klasik sohbetin yanında
Masada bazen şiir okunuyor

Ben çok yapamıyorum.
Sıkılıyor, daralıyor
Hatim indirdiğim şiiri bile
Ezbere okuyamıyorum
Ama toplum içinde,
Şiir okuyabilmeyi çok isterdim.

Ben lise çağlarında lisede şiir yazarken,
Adana halkevinde Kudret abimiz vardı.
İnanılmaz bir ses tonu.
Bas bariton, davudi,
Cem Karaca’ya benzer,
Allah vergisi bir ses.
ve o kapkalın sesiyle
Kudret abi şiir okurdu.

Atlılar, atlılar, kızıl atlılar,
Atları rüzgâr kanatlılar!

Sıtkı Hocam,

Şiiri başkalarına okumak
Kolay bir şey değildir
Herkes beceremez,

Hatta çoğu insan yüzüne gözüne bulaştırır.
Ama eğer kişi şiiri güzel okuyorsa,
En az kendi okuduğunuz kadar zevk verir,
Hatta öyle ki şiiri sizden daha iyi
Okuyorsa zevk almanız kaçınılmazdır.

Şiir okumak
Şiir yazmaktan daha zordur.
Okuduğunuz şiiri yazan adamın
Hayal dünyasında gezinebilmek,
Onu anlayabilmek…
Zordur …..

Durup dururken havalara girmek,
Elini kolunu sağa sola savurmak,
Zıplamak, ateş bükmek …
Her babayiğidin harcı değildir.
Kasar biraz.

Halkevindeki herkes Kudret abiye hayrandı.
Özellikle kızlar.

İstek üzerine okumazdı,
Ama bazen sehpanın üzerine çıkar,
Şiir okumaya başlardı;

Nal sesleri sönüyor perde perde,
Atlılar kayboluyor güneşin battığı yerde!

12 Eylülle birlikte yurt dışına kaçtı.
Ben de okumaya Ankara’ya geldim.
Bir daha haber alamadık.
Zaten haber alacak da arkadaş kalmamıştı ya.

Belki de Kudret abinin yüzünden bu işe gönül verdik.
Belki de Kudret abinin yüzünden Ahmet Arif’i, Enver Gökçe’yi sevdik.
Belki de Zehra, Kudret abiye baktığı gibi bana da bakar mı diye
Şiir okumaya, yazmaya özendik.

Sonuçta Sıtkı Hocam;
Hiç olmadı öylesine okuduğum şiirim,
Geldi geçti ömrüm benim.

Ama emin ol Sıtkıcım,
Eğer hala hayattaysa,
Kudret abi hala sehpaların üzerine çıkıp,
O davudi sesi ile şiir okuyordur.

Atlılar atlılar kızıl atlılar,
Atları rüzgâr kanatlılar!
Atları rüzgâr kanat…
Atları rüzgâr…
Atları…
At…

Nal sesleri sönüyor perde perde,
Atlılar kayboluyor güneşin battığı yerde!

Nadir AVŞAROĞLU
Aralık – 2017