SALINCAKTA SIRA BEKLEYEN ÇOCUK

SALINCAKTA SIRA BEKLEYEN ÇOCUK

Parkta salıncak sırası bekleyen
Çocuk gibi sevdim seni.
Biraz heyecan,
Birazda salıncağı başkası kapacak korkusu.

Cemal Süreya;
Muhteşem bir beklentiyi anlatmış
6-12 yaş çocukların inanılmaz beklentisi
Parkta salıncak sırası beklemek

Küçükken çocuk bahçesinde
En çok neyi severdiniz?
Kum havuzu, kaydırak, tahtırevalli?
Tabii ki kayıtsız şartsız salıncak.

Hani yemek yerken
En çok sevdiğiniz lokmayı,
Tostun sünen kaşarını
Kıymalı pidenin orta yerini
Fırın sütlacın yanık kısmını
Soğanın cücüğünü
Sona bırakmak
İşte onun gibi
Salıncağı en sona saklardım.

Biner binmez hızlanmaya çalışırdım.
Gittikçe yükselen salıncağın üstünde,
Yandaki ıhlamur ağacının
Yapraklarının arasından
Süzülen güneşi görürdüm.
Salıncak yere yaklaşınca,
Parkın kırmızı, pembe gülleri
Görünürdü gözüme..
O masallardaki şehzadeler
Beyaz atlarıyla uçardı önümden,
Zümrüdü anka kuşu kanat çırpar,
Neler hayal ederdim, neler..

Sonra yavaşlar gibi olur.
Can havli bir kez daha hızlanır
Haydi salıncak uçur beni
Biri ittirir salıncağın arkasından,
Hooop yine göklere..
Yüreğim ağzıma geliyor,
Basarım çığlığı..

Sanki bütün dünya ayaklarımın altında
Bundan güzel bir his olabilir mi?

ve şiirin ikinci kısmı, sevdiğini
Salıncağı başkası kaptırmak
Ortaya bırakılan ciğeri kedinin
Kapması gibi bir durum
Zordur.
Çok zordur.

Parkta salıncak sırası bekleyen
Bir çocuk gibi sıraya girmiş,
Mutlu olmayı bekliyorsunuz.
Bazen bir şehri bir insan yüzünden sevip,
Gün gelip yine aynı insan yüzünden terketmek,
Kalabalıklar içinde yalnız hisseder,
Evde tek başınayken kalabalığı yaşarsın.

Zamanın ve mekânın anlamını yitirdiği an.
Kimi zaman sevinç ve mutlulukla
Kimi zaman boş umutlarla geçen süre.

Çok aşıksındır,
Bir türlü açılamazsın.
Sonra biri gelir gözlerinin
Önünde onu alır götürür.
Yadsınamaz ve kınanamaz bir hüzündür.

Bir daha görememek, bakışamamak,
Acı hissetmek, uykuda rüyada onu görmek,
Üzülmek, hasret kalmak ve değer bilinmemek
Zordur.
Çok zordur.

Hayal edin
Böyle bir yaz günü
Okullar tatil olmuş
Yaprakların arasından sızan güneş
ve mis gibi toprak, bahar kokusu…
Çocukluğumuzu ne de güzel yaşamışız.

Hepsi mazi oldu..
Şimdi varsa yoksa telefon, tablet,
Artık büyüklerine beni parka götür
Diye ağlayan çocuklar yok.
Bana telefonunu verir misin,
Tabletten oyun aç diye ağlayan
Çocuklar var maalesef…

Şimdilerde, bu yaşımda bile
Ne zaman kendi ebatlarıma
Göre bir salıncak bulsam,
Sanki çeker küçülürüm.
Kalbim pır pır atar,
Gözüm kalır resmen,
Hemen oturup sallanasım gelir.

Eskinin salıncağı kaptırma korkusunu
Yerini “şuna bak, koskoca adam”
Korkusu alır.

Nadir AVŞAROĞLU
Haziran – 2025