ÇİÇEK AŞISI

Sıtkı Hocam sen küçüktün
Hatırlamazsın

Eskiden çiçek aşısı vardı.

Bir döneme damgasını vurmuştur.
Damga gibi izi kolumda durur.
Kolunda çiçek aşısı olmayan çocukları
İlkokula /
Bizim kuşak hala bu günün izini taşır.

Hani kovboylar sığırları yakalıyor.
El ve ayaklarını kementle bağlıyor.
Kızgın demiri omuz başına basıyor ya.
Aynı onun gibi

Sıtkı Hocam sen küçüktün
Hatırlamazsın

Aşıyı olduktan sonra
Sağlık görevlisinin yüzünde müstehzi bir ifade
Aşı yapılan yere hemen pamuk basar.
Biraz ovaladık sonra pamuğu kaldırır.
Kanayıp kanamadığına bakarak
Sanki sanatsal bir iş yapmışçasına
Kola bıraktığı imzaya bakar.

Ömrün boyunca o damgayı taşıyorsun
Nişane gibi
Hatta gururla gösterenler vardı.
“Ben çiçek aşısı oldum.”
Sanki bana Yalova’ya Vali olmuş

Sıtkı kardeşim sen küçüktün
Hatırlamazsın

Şimdilerde çiçek mikrobu yeryüzünden kalkmış.
Bir Amerika’da, bir de Rusya’da laboratuarlarda bulunuyormuş.
Bir aralar dünyayı titreten
Rivayete göre İnka uygarlığının yok olmasına neden olan
Koskoca çiçek mikrobu
Sibirya’nın soğuklarında
Deney tüpünün içinde
Demek ki neymiş;
“Ne oldum demiyeceksin.”

Sıtkı Hocam sen küçüktün
Hatırlamazsın

Çiçek mikrobu ve aşısı şimdilerde yok.
Deney tüpüne mahkum
Ama bir kuşak onu çok iyi biliyor.
Benim omuz başında hala hatırası duruyor.

Nadir AVŞAROĞLU
Ekim – 2015